تولدی از جنس بهار

کودک که بودم , پدرم مرا آموخت  دوست داشتن را و محبت را , و آموخت مرا که محبت را باید به همه ارزانی داشت , نه تنها به آنها که دوستت دارند ! و این شد قاعده زندگی من , هرچند پیاده کردنش به عنوان رسم زندگی , سخت بود , سخت است , سخت خواهد بود !

یادم هست همیشه به هر آدمی که نگریسته ام , دنبال زیبایی اش بودم , حتی اگر اندک , فکر میکردم زیباترین جلوه چهره هر ادمی در چیست , و وقتی آشناتر می شدم با او , به راحتی زیباییهای درونش را می جستم و می یافتم . شاید راز اینهمه دوستی همین باشد .

وقتی به زندگی با چشم خوبیها و زیباییها بنگری و آدمیان را با ارزشهایشان بسنجی , زندگی زیباتر می شود و این بسیار خوب است . اما دلیل بر این نمی شود که تو را به آنچه که می خواهی برساند . چه بسیار دوستیهایی که تو را آنگونه که باید از حس ناب محبت سیراب نمی کنند ! می بخشی , اما نمی گیری , می خوانی , اما در نمی یابی ! می شنوی , اما نه آنچه که ترا و دل همیشه تشنه ات را سیراب کند و روحت را آرامش بخشد .

سالها گذشت تا دریافتم برای رسیدن به آنچه که انتظار دارم از دوست , باید با او در یک مدار روحی قرار بگیرم . که باید دلم و روحم با او در یک راستا قرار بگیرند , که باید اندیشه ام با او همسو باشد , که ....

و اینرا هم خوب دریافته ام حالا که برای این همسویی دلها , نیاز به همراهی تن ها نیست ! مهم این است که تو در سخنان او آنرا بیابی که دلت را بی قرار کند , اما در همان حال , روحت را به آسایش و آرامش نزدیک ! مهم این است که  رازهای بی شمار زندگی را در کلام او دریابی  و کدام دوستی , ارزشمند تر از این دوستی , حتی اگر ندانی آن دوست کیست و کجاست و چه می کند ؟!

امروز و این لحظه , هرچند برای چندمین بار , تکرار می کنم که من در این دنیای مجاز , آن یافته ام که عمری به دنبالش بوده ام . که در کلمات دوستانی از جنس نور ,  حتی اگر در آنسوی مرزهای جغرافیا , لهجه خدا را دریافته ام و شما بگویید , می شود کسی با لهجه خدا سخن بگوید و شما آرام نباشید ؟ که شما راز زندگی را در کلامش در نیابید ؟

برادر بزرگوارم , امپراتور بهاران , راستش نمی دانستم که بهار و سرسبزی آن , مدیون قدمهای شماست . نمی دانستم بهار اگر طراوت دارد و اندیشه ساز است , بخاطر حضور ارزشمند شما و آدمهای فرشته سانی چون شماست که آنرا معنا بخشیده اند  . پس هر چند بهار را همیشه دوست داشته ام و فروردین را که حس تازگی و شکوفایی آن همیشه مرا به خود آورده و باعث می شده که بدانم انسان هیچگاه میرا نخواهد بود و از پس هر خفتنی , بیداری ای خواهد بود , اگر با دل به هستی بیندیشیم , اما حالا و بعد از این , فروردین را به چشمی دیگر خواهم نگریست , که شما را , مهربانترین برادر اندیشه ام را , به ما و به هستی هدیه داده است .  چه نام نیکی ست امپراتور بهاران , که الحق برازنده شماست .

برادرم , تولدتان مبارک . امید که همیشه از بهارانه های وجودتان بهره ها ببریم . سلامتتان و طراوت و نشاطتان آرزوی همیشگی من است . سبز باشید و پیروز . حضورتان را به سلطان ماه و مهر و پروانه ها , مهربان مانایم هم تبریک می گویم . زندگی تان شاد .

ناپختگی کلامم را به شتابزدگی ام و به بضاعت کم دستانم و بزرگی دل و روحتان ببخشایید .