قسمی از جنس شیطان

کودکی بودم در روی زمینی که تو آفریدی . در جمع جنیان زندگی می کردم و از ظلم و ستم و فسادی که در بین هم جنسانم موج می زد به ستوه آمده بودم . سنی نداشتم اما تمام تلاشم این بود که با یاد تو سالم بمانم و غرقه در گرداب فساد اطرافم نگردم . روزی به درگاه تو شکوه آوردم از اینهمه ظلم و از تو راه نجاتی خواستم و کمکی که دریابی ما را . که زمین دیگر جای آرامش نبود , که همه چیز رنگی غیر تو گرفته بود و تو این خواسته را اجابت نمودی و هفت فرشته برایمان فرستادی تا زمین را پاک کنند از هر چه شر , از هر چه ناپاکی و زشتی . و آنها مرا با اصرار به بهشت تو خواندند , به آسمان ! و من مگر چه می خواستم جز بهشت حضور تو؟ منی که تمام عشقم تو بودی ... هر چند در زمین هم که بودم تمام فکر و ذکرم تو بودی , اما حالا که در بهشت ماوا گرفتم در جمع فرشتگان پاک و معصومت , حالا که بیشتر از همیشه هرم حضور تو را در کنارم احساس می کردم , انگار جانی نو گرفته بودم . حالا دیگر نفس نفس هایم همه به یاد تو بود , تمام کلماتم ذکر تو بود , همه وجودم عشق تو بود . آنقدر تو را عبادت کردم , آنقدر با هر نفس تو را صدا زدم که وجودم تو شده بود . همه مرا , عزازیل را , با عشق بی نهایت به تو می شناختند و با شوق غریب بیشتر دانستن از تو و بیشتر شناختن تو . و تو که چه مهربانانه , عشقم را پذیرفتی ! همان که بودی ,  همان که می دانستم , همان که می خواستم . عاشقت بودم و تو برترین معشوق و من که ذوب شده بودم در عشق تو .  و تو هر روز جلوه ای تازه از خود , بر من می گشودی و من که هر روز را به انگیزه شناختی بیشتر از تو آغاز می کردم .

روزی اما مرا و جمیع فرشتگانت را صدا زدی , موجودی را که از گل ساخته بودی نشانمان دادی و گفتی بر این آفریده من , بر انسان , سجده کنید ! حیران شدم و سرگشته ! من ؟ بر این گل چرا باید سجده کنم ؟!!! به فرشتگان که نگریستم , دیدم همه امرت را به جای آوردند , بی چون و چرا ! از آنها بعید نبود که در ذات آنها سئوال نبود , اما من ....

گفتم نه ! من چرا باید بر این موجود بی خاصیت سجده کنم ؟ و تو معشوق خواستنی من گفتی : انسان را از گل آفریدم , اما از روح خود در او  دمیدم . و او , تنها اوست که می تواند خلیفه و جانشین من بر زمین شود و تنها اوست که بار این امانت سنگین را بر عهده گرفته  است و بر اوست که اسماءالحسنی را آموختم و تنها هموست که راز آنها را دریافت و میتواند که دریابد ...

و من که عاصی شده بودم و در آتش حسد می سوختم گفتم : اما معبود من تویی و من بر تو عاشقم و تنها بر تو سجده خواهم کرد . تو اما گفتی امر , امر من است . عصیان نکن ! اطاعت کن !گفتم اما من از آتشم و او از خاک و تو آتش را برتر از خاک آفریدی ...

اینها را گفتم چون خشم تمام وجودم را گرفته بود . چون می خواستم مثل همیشه عزیزکرده تو باشم , من نگاه تو را تنها برای خودم می خواستم . می خواستم مثل همیشه مهر لایتناهی ات را داشته باشم ,می خواستم که یکبار اینهمه عشقم را به تو بر زبان بیاورم . می خواستم یک بار تو نازم را بکشی و تو هم مرا عزیز خود بخوانی , برتر از این نوآفریده خاکی !

اما در کمال ناباوری , مرا لعن کردی و از خود راندی ! به جرم عصیان , به جرم تکبر و نخوت , به جرم حسد ! باورم نمیشد . پاسخ هزاران سال عبادت من این باشد. که به همین آسانی مرا از خود برانی ! برای موجودی که خود نیز مقر بودی بر عصیانگری اش , بر نسیانش , بر خطاکاری اش , بر ناسپاسی اش !

من که تنها نیازم , خریدن ناز تو بود , من که به عشق تو نفس کشیده بودم تا آن موقع ...

مرا راندی از خودت و من دلشکسته و خسته , قسم خوردم , به خودت که عزیزترینم بودی و هستی  قسم خوردم که این موجود بدشگون را تا می توانم ازتو دور کنم !

و اولین گام , همان وسوسه نخستین بود . همان سیب سرخ حوا که او را هم از بهشت حضورت راند و ماجرای هبوط را شکل داد و من از تو خواستم به پاس آنهمه وفاداری و اطاعتم , مرا جاودانه کنی بر زمین تا بتوانم این قدرت بی نهایتم را , این شناخت کاملم را از تو و از این موجود , به کار ببرم و به تو ثابت کنم اشتباه کردی که مرا , سخت ترین عاشق خود را , طرد کردی ! که آدم , این موجود دو پای خاطی , ارزش راندن مرا از درگاهت نداشت , که آن انسان کاملی که تو می گویی آنقدر کم است که ....  کاش نبودند همین اندک هم !

قسم خوردم به خودت که معشوق ازلی و ابدی من بودی و هستی , که نگذارم تو را بیابد , همانگونه که تو را , برترین معشوقم را , خدایم را , از من ربود !

پی نوشت :

چند وقت پیش , پستی را درج کردم با نام " ما  اول فرشته بودیم " . در نظرات همان پست میلاد عزیز از من نظر خودم را خواست در مورد این سئوال " دلیل سجده نکردن شیطان بر آدم !" و این نوشته پاسخ به سئوال ایشان است , اما در کنار نظر من , دوستان گرانقدرم هم نظرات ارزشمندشان را همزمان با من , در پستهایی جداگانه منتشر کرده اند . پاسخ این سئوال را از دید این عزیزان هم بخوانید و با دریافتن تشابهات و تفاوتهای نگاهها , به زیبایی آفرینش این آفریده عجیب خداوند , بیشتر مقر شوید . ممنون از همه دوستان ارجمندم که به این درخواست , پاسخ مثبت دادند . همیشه شرمنده و سپاسگزار مهربانی ها و همراهی های بی نظیرشان هستم و خواهم بود .

بخوانید قلم دوستان عزیز را :

سمیه , سایه , زهرا , ماه سلطان , امپراتور بهار , فرداد , سپهر , مهرداد , رفیق , کیارش , میکائیل و حمید .

بسیار خوشحال می شویم نقطه نظرات دیگر دوستان را هم در این مورد بخوانیم .