یه ترانه ، یه حس

بعضی صداها ، بعضی ترانه ها ، بعضی روزها ، چه حال و هوای غریبی را در خود نهفته دارند . به قول رویا ، سبد کلمه هایم را گم کرده ام باز ! نمی دانم چه بگویم . فقط دعوتتان می کنم به شنیدن ترانه زیبای این روزهایم .

پی نوشت :

این روزها بدطور دلتنگیم عود کرده ! دلتنگم نه فقط واسه خونواده و عزیزانم ، یه دلتنگی خاص ، به قول یک دوست ، یک بی زمانی و بی مکانی ! احساس می کنم به هیچکس و هیچ جایی وابستگی ندارم ! دنبال خودم می گردم انگار ! باید برم تا شاید دربیام از این حال وروز . یه چند روز میرم مشهد . اگه برگشتم که بازم این خونه رو براتون آب و جارو میکنم ، اگر نه که شما رو بخیر و منو به سلامت ، حلالم کنید !

پی نوشت ۲:

برای حسن ختام این دو رباعی رو هم از استاد قهرمان داشته باشید:

ای نور ِچراغ ِآشنایی از تو   ...   در خانۀ چشم ، روشنایی از تو

 چون آبِ حیات بود و چون کاسۀ زهر   ... دیدار ِدوباره و جدایی از تو

* *  *

 ای کاش زمان ِ وصل کوتاه نبود   ...   یا دردِ فراق این همه جانکاه نبود

 تنها بر ِاو نرفته بودم ، امّا   ...  چون برگشتم ، دلم به همراه نبود!