زنجیره رنگها , آفرینش زیبایی

سیاه : الله اکبر،قد قامت الصلاه ؛ چشم می گشایم،آسمان تیره و سوسوی تک تک ستارگانی که هنوز زینت میدهند به پیراهن شب .

سرخ : زایش دوباره خورشید از پس کوه های فلق...رنگ خون می باشد به آسمانی که رفته رفته تیرگی را کنار می نهد تا روزی دیگر آغاز شود.

آبی : مهر نور می پاشد بر صفحه آسمان و آبی روشن چشم را نوازش می دهد. انعکاس نور آبی بر مردمک چشمانت آرامش را هدیه می دهد بر دلم. آبی و آرام به رنگ مهر !

سفید: آبی و سفید...پنبه های ابر بر پنبه زار آسمان.ترکیب زیبای گلهای پنبه بر آبی آسمانی،عظمتت را یادآورم می شود.

کبود : سپیدی به کبود بدل میشود.ابرهای تیره آسمان را می پوشانند و اقتدارت ابرها را به گریه می اندازد. باران زیبا ترین و لطیف ترین نشانی این قدرت بی نهایت توست.

نارنجی : کبود و سفید و آبی، آرام آرام مهر غروب می کند بر صفحه رنگارنگ آسمان. گلهای پنبه به رنگ نارنج در می آیند .

سرخ: نارنج ها لحظه لحظه بر وداع مهر خون می بارند...شفق،نقاشی منحصر به فرد تو،آفرینش زیبایی ها !

سیاه: وداع مهر و رنگ سیاهی که می پاشد بر صفحه گیتی و ماه آسمان که حالا جلوه زیبای خود را بر ما می گشاید..ماه و مهتاب و دست افشانی ستارگان بر نورافشانی عروس زیبای آسمان .

لطفت حتی از پس قهر چه زیبا نمایان است مهربان! روز و شب با یاد تو زیباست .

سیاه , سرخ , آبی , سفید , کبود , نارنجی , سرخ , سیاه ... زنجیره رنگها ...

هر لحظه از عمرم مانند لحظه های روز و شب رنگی دارد.گاه رنگ شادی است و گاه غم ،گاه لطف است و گاه قهر...هر چه باشد چون از توست زیباست که هر چه از دوست می رسد نیکوست.

شب یا روز , درشادی و غم دستم را بگیر و رهایم مکن مهربان .مگذار لحظه ای از یادت جداشوم .

پی نوشت :

صدای رعد و برق و باران می آید . بهار در راه است ؟