دختر بادهای نیلوفری

بگو , من عجله دارم , تشنه ام

بگو راز این ماه بی قرار از چیست ؟

از چه از سمت دریا بوی ماه و خواب پری می آید ؟

چرا این همه ستاره ساده , ستاره خوب

هی در پیاله ی تلخ این شب نوشیده می شکنند ؟

اصلا این ها که آمده اند این گوشه تاریک , چرا فقط از تاریکی می گویند ؟

بگو از جان ما چه می خواهند ؟

جواب می دهند  : آن شب

دختر بادهای نیلوفری رفته بود

داشت پیراهن های یادگاری مادرش را می پوشید

همه جا را نسیم و صحبت شبنم گرفته بود

من همان جا فهمیدم باید یک اتفاقی افتاده باشد

ما در راه بودیم

یک نفر از ما , خیره به خط و ربط یک نامه ی عجیب

داشت با خودش چیزی می گفت.

بگو من عجله دارم , تشنه ام

مادرم سرفه می کند

مینی بوس به قهوه خانه بین راه رسیده بود , عطر انار , طعم تمشک , خواب پروانه !

من روی نیمکت باران خورده ای اینجا

رو به آواز یکی دو دیوانه از نسل گریه نشسته ام

می شنوم که از بادهای خزانی می گویند

از دیرآمدن می گویند

از دیرآمدن کسی , چیزی , اتفاقی شاید !

هی بخت بیدار من , عصا می خواهی چه کنی ؟

تو سرت شکسته است !

***

بلکه دعای همین چند چراغ ناامید

آوازی تازه از ترانه های تو بازآورد, ورنه با هق هق بسیار این بی امان

هیچ ستاره ای از سفرهای دور دریا

به آسمان برنمی گردد .

دارم خودم را تکرار می کنم ,

اصلا بیا معامله را تمام کن !

چقدر باید ببوسم ات

تا کتاب این همه گریه بسته شود ؟

تا هق هق این همه آدمی ... تمام ؟! ( سید علی صالحی )

 پی نوشت :

عشق به بازار روزگار برآمد                      دمدمه حسن آن نگار برآمد

عقل که باشد کنون چو عشق خرامید        صبر که باشد کنون چو یار برآمد

نام دلم بعد چند سال که گم بود              از خم آن زلف مشکبار برآمد

دختر نیلوفر و دریا , پیشاپیش تولدت مبارک .

پی نوشت 2:

عید است و باران و لطافت هوا و لطف دوست ...