میزبان یاد تو ...

درد یکباره که بیاید , شوک زده ات می کند . گیج می شوی و بی اراده , پیرو عقل می شوی یا دل ... حسابگر اگر باشی , رفتارت از عقلت ناشی می شود و اهل دل اگر باشی , اعتقادت تو را از منگی می رهاند ...

درد اما نرم نرم اگر بر تو وارد شود , بی حست می کند انگار ! هرچه عمیق تر , بی حسی ات بیشتر ! احساست را که دریافتی و توانستی بر آن مهار ببندی , نقاب آرامش را که برچهره زدی , دستهای تسلیم را که بالا بردی , سنگ می شوی انگار ! سنگ و سنگین دل ... که آموخته ای باید با صبر از طوفان حوادث جان به در برد , یا که نه با تسلیم راضی شد به آنچه بر تو وارد می شود ... رضای بی رضای دل ...

این روزها سنگ شده ام انگار , آنقدر نقاب بی تفاوتی را بر چهره زدم که باورم شد سنگدلم ... که احساس بی حسی و بی رحمی در من آنقدر قوت گرفت که از خودم  وحشتم گرفت ! نشناختم خودم را . وهمی عجیب در خواب و بیداری ام بر من چیره شد ... ترس از من , این من به ظاهر قوی که در خود سراغ نداشتم ! منی که با بی تفاوتی به اشکباران دیگران می نگریست و نقابی میزد از ... از ...

راستی از چه ؟ نقاب ؟ واقعا نقاب است یا ...

دیروز اما وقتی آن گنبد طلایی با پس زمینه آبی آسمان و صدای نقاره و طبل , اشکبارانم کرد و بغضم را بعد روزها ترکاند , باورم شد که نه هنوز سنگ نشده ام ... یا که شاید بهتر است بگویم : سنگها هم دل دارند ...

نقاب های سنگی چقدر بی رحمند ... چقدر سنگین اند ... چقدر تلخند ...

قول داده ام صبور باشم و راضی , اما صدای این سنگ کوچک پر تپش را می شنوی خدا ؟ این روزها بیشتر از همیشه به تو محتاج است ... به اندازه رویش جوانه  کوچک امید از دل سنگیش , تو را می خواند ... می شنوی خدا ؟ می شنوی مهربان ؟ صدای تنهایی اش , غوغای سکوتش .... آرامش کن مهربان ... آرامش باش ...

پی نوشت :

میزبان اگر قلب من باشد و میهمان اگر درد تو , چه باک ؟ بگذار نیشتر دردهایت بخراشد قلب کوچک مرا ! حرامم باد اگر نوشداروی درمان را برگزینم بر نیش نیشتر رنجی که تو بر من وارد می کنی ... نوشم باد دردی که تو بر جام هستی ام  بریزی ... تنها از تو می خواهم آنقدر بینایم سازی که دریابم ردپای قدمهایت را بر لحظه های زندگیم ... آنگاه اگر لب به شکوه گشودم , برای همیشه سکوت را میهمان لبهایم کن ...

میزبان اگر قلب من باشد و میهمان اگر یاد تو , هستی ام گو تمام شود در لحظه تسخیرت بر وجود ناچیزمن ...

میزبان اگر قلب من باشد ....