قاصدک لحظه ها

ساکت و ساده و سبک بود ؛ قاصدکی که داشت می رفت . فرشته ای به او رسید و چیزی گفت

قاصدک بی تاب شد و هزار بار چرخید و چرخید و چرخید .

قاصدک رو به فرشته کرد گفت :  اما شانه های من ظریف است . زیر بار این خبر می شکند من نازک تر از آنم که پیامی این چنین بزرگ را با خود ببرم .

فرشته گفت :  درست است ، آن چه تو باید بر دوش بکشی نا ممکن است و سنگین ؛ حتی برای کوه اما تو می توانی زیرا قرار است تو بی قرار باشی .

فرشته گفت :  فراموش نکن نام تو قاصدک است و هر قاصدکی یک پیامبر .

 آن وقت فرشته خبر را به قاصدک داد و رفت و قاصدک ماند و خبری دشوار که بوی ازل و ابد می داد . حالا هزاران سال است که قاصد می رود ، می چرخد و می رود ، می رقصد و می رود و همه می دانند که او با خود خبری دارد . دیروز قاصدکی به حوالی پنجره ات آمده بود . خبری آورده بود و تو یادت رفته بود که هر قاصدک یک پیامبر است . پنجره بسته بود ، تو نشنیدی و او رد شد . اما اگر باز هم قاصدکی را دیدی ، دیگر نگذار که بی خبر بگذارد و برود از او بپرس چه بود آن خبری که روزی فرشته ای به او گفت و او این همه بی قرار شد .( عرفان نظرآهاری )

قاصدک لحظه ها , پیام آور تجربه هاست . تجربه های تلخ و شیرین زندگی . تلخی ها و شادی ها همه نوعی آزمونند . اینکه در شادترین لحظه ها چقدر به یاد خداوندیم و قدردانش و در تلخ ترین لحظات , چقدر به رضایش راضی هستیم و توکلمان به او و مشیتش چقدر است ؟

آدم ضعیفی نیستم و جنگیدن برای زندگی را یاد گرفته ام , اما این روزها دارم تمرین می کنم جور دیگری به زندگی و اتفاقات آن بنگرم . که به این باور رسیده ام که هرآنچه در مسیر زندگی برایمان اتفاق می افتد , خیر است , اگر به او ایمان داشته باشیم و به تقدیرش , توکل . اینکه می دانم در پس هر تلخی درسی نهفته است که برای ساختنم ضروری ست و اینکه لحظه های شادی ,هرچند خود آزمون دیگریست , اما پاداشی ست بابت این ایمان ... و چقدر این طرز نگرش به دنیا , دل را آرام می کند و ذهن را آسوده .

این روزها در معرض آزمونی سخت قراردارم که ... می ترسم ... دعا کنید صبرم را  ,ایمانم را و رضایم را فراموش نکنم ... دعایم کنید که سرافکنده نشوم ... دعایم کنید که محتاجم .