اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد ...

وقتی دو شبانه روز عالی را در کنار یک دوست جان گذرانده باشی , لحظه های رفتنش , عجیب دلتنگی را به رخ دلت می کشند !

و من امروز فارغ از همه روزمرگی ها ,جدا از همه عاقلانه های دنیای دنی , روزی فوق العاده را در کنار سایه ام , این رفیق همیشه روزهای تنهایی و دلتنگی گذراندم تا باز هم مقر شوم به اینکه همیشه و هنوز کسی هست که حواسش به تو و خواسته های دلت هست و پازل زندگی ات را با حضور عزیزانی رنگ می زند که آشنای دلت هستند و مهربانترین دوستان روزگار.
و امروز سرای سعدالسلطنه , عمارت چهلستون , چهار انبیا و ... شاهد پروانگی های سایه ام بود و آن دوربین بی قرار که در دستان روح سیال و هنرمندش ثبت می کرد گذر زیبای روزگارم را .
چه خوب است در کنار کسی باشی که آرامش را تقدیم لحظه هایت می کند . چه دلنشین است خاطره هایی از دوست که برای همیشه در ذهنت ماندگار می شوند . چه خوب است دوستی و دوست داشتن های بی دریغ . ممنونم سایه مهربانی ها . ممنون از حضور پررنگ و دوست داشتنی ات در سرای کوچکم . دلتنگت هستیم هر سه ی ما .

و این یادگارهای رنگی و کوچک این دوروز که در خانه من و تو , دوستی ها را یادآور می شوند ...

* هر دو عکس هنر سرانگشتان هنرمند سایه ام هستند .
** جای خالی بعضی دوستان عجیب رخ می نمود ...