مهتاب بی تاب ....

دستم را گرفتی و نگاهم را میهمان آسمان کردی ؛ میهمان نقره پاش مهتاب . به چشمانم چشم دوختی و گفتی : " شبهای مهتابی , شبهای عاشقی ست . مهتاب باشد و تو قرار بی قراریت را در جلوه زیبای یار نجویی , عشق را نمی دانی !"

حالا باز هم ماه است و بدر تمام ... و من عاشقم و قرار می جویم بر بی قراری همیشه ام ... کجایی ماه بی تابم ؟ دلم بی قرار دیدار توست !

                                                پلنگ زخم خورده دلم را دریاب ....

+ به علاوه خدا که باشم , منهای هر چیز زندگی می کنم .