سایه همسایه

به نام حضرت دوست

راستی , دلت چقدر

آرزوی واژه های تازه داشت

دوست گل ات رسید

واژه را کنار واژه کاشت

واژه ها کتاب شد .

دوستت , همان دعای توست

آخرش , دعای تو مستجاب شد

( عرفان نظر آهاری )

ساعت هفت شب جمعه هفتم بهمن ماه نود , نشسته ام پای لپ تاپ و نیایش کنارم . حدود دو ساعت میشه که سایه عزیز , از خونه ما رفته که نیایش می پرسه :" مامان , شما دلت تنگ نشده ؟" یک لحظه فکر کردم منظورش پدرش هست که چند روزیه در سفره . می پرسم واسه کی مامان ؟ جواب شنیدم که واسه خاله ! و من فکر می کنم به حضور موثر آدمهایی که هرچند زمان کوتاهی را با آنها سپری کرده باشی , اما آنقدر آن لحظه ها پررنگ هستند که برای همیشه در حافظه خاطراتت باقی بمانند و با یادآوری شان طعم قشنگ دوست داشتن و حس زیبای لبخند و شادی را به تو هدیه بدهند .

برام خیلی جالبه که دو نفر , با دو دنیای متفاوت , حتی در اولین بار دیدن همدیگه , اینقدر حرف مشترک داشته باشند که زمان کم بیاورند . که دو نفر , اینقدر حس مشترک داشته باشند که نگفته حرف دل همدیگه رو بخونند . برام جالبه دنیای غریب آدمها که در عین تفاوتهای بسیار , گاه اینقدر شبیه میشه . برام جالبه راز و رمز دلها که اینقدر حضور دوستی رو برات جاودانه میکنه و برای همیشه نامی رو در دفتر دوستیها , ثبت میکنه .

سایه عزیز من و دختر دوست داشتنی و قشنگش , کمتر از 24 ساعت میهمان خونه ما بودند , اما میهمان همیشگی دل من شدند . آرامشی که از دیشب در کنار این دو عزیز داشتم , برای خودم هم مثال زدنی بود , که شخصیت و آرامش و دیدگاه و نگاه زیبای سایه به زندگی مثال زدنی ست .و من چقدر خوشحالم که در این دنیای وانفسا , عزیزی را پیدا کرده ام که با دغدغه هایی مشابه من , با درددل ها و حرف دل هایی مشابه من , اینقدر وجودش منبع و منشا آرامش هست و اینقدر مهربان و دست یافتنی که بدانم هر وقت بخواهم از صدای گرم و نگاه عمیق چشمان و مهر تمام ناشدنی دلش , بی نصیب نخواهم بود . خوشحالم که بجز من , دخترانم هم با من همعقیده اند و ساعات خوب و به یادماندنی ای برای آنها هم در دفتر ذهنشان ثبت گردید تا باز هم حضور گرانقدر این دو نازنین , خط بطلان دیگری باشد بر چارچوب های غلط فکری و سوء ظن ها و بدبینی های فراگیر این روزگار .

از سایه عزیز و دختر قشنگ و همسر گرامی شان به خاطر خلق این لحظه های خوب , سپاسگزارم و خدای را شاکرم بابت این هدیه زیبا در روز آفتابی بهمن ماه .

پی سایه نوشت :

طبق معمول دفتر خاطرات نیایش در اختیار خاله سایه و دختر نازشان هم قرار گرفت تا خطی به یادگار بگذارند  نوشته زیبای سایه ام را با نام نیایشی یگانه بخوانید .

پی هدیه نوشت :

شعر زیبای اول پست , پشت کارت تبریک زیبای دریافتی ام از سایه نازنینم نوشته شده که در کنار سایر هدایای این عزیز , یادگاری های این سفر را در قاب چشمانم , جاودانه کردند .

پی عکس نوشت :

این عکسها , از دریچه نگاه و دوربین سایه عزیز , گرفته شده اند .