یک مژده خوب

شک ندارم واسه همه شما , مثل من , پیش اومده وقتهایی که از آدم بودن خودتون پشیمون و ناراحت بودید . عجب جمله ای شد واسه آغاز یک پست , که قراره هدیه بشه به یه دوست خوب ! شرمنده م , اما خب باید بگم دیگه ! یه وقتایی , هر چی به دوروبرت نگاه میکنی , کمتر نشانی از انسانیت , از آدمیت پیدا میکنی و اینجور وقتهاست , که ... چی بگم ؟ بذارین تموم کنم این جملات قشنگ مثبت رو !

اما اینجور وقتها , یک فکر غالب که توی ذهن من می چرخه , اینه که پس فرق این موجود دوپا , که خیر سرش قراره بشه اشرف مخلوقات , با سایر موجودات در چیه ؟ فقط عقل ؟ اونم که خدا رو شکر گاهی میذاریم زیر پا ! تازه حیوانات و گیاهان هم در حد خودشون , به صورت شعور , دارند در وجودشون . پس حتما پشت خلقت این برترین مخلوق , حکمتی نهفته ست که به دردسر آفرینشش می ارزیده دیگه ! وگرنه مگه خدا کار بی دلیل هم ازش سر میزنه ؟ ای بابا ! قرار بود دست بردارم از منفی بافتن ....

گاهی همین آدمیزاده , وقتی برمیگرده به وجود الهی خودش , وقتی برمیگرده به فطرت پاک خودش , وقتی با دلش تصمیم می گیره , یا با عقلی که زندگی ساز هست , کارهایی میکنه که باعث میشه یه نفس عمیق بکشی و یک کم ازشرمندگی پیش خودت و خدای خودت در بیای ! یه وقتایی آدم به خودش یه تلنگر میزنه و تصمیم می گیره اراده ش رو به خودش ثابت کنه . تصمیم می گیره با عقلش , با دلش , زندگی رو اونطوری که باید بسازه و کاری کنه کارستان ... امان از وقتی که من میفتم روی در پرحرفی .... ذوق دارم آخه !

عرض کنم خدمتتون  ,همه چیز از پست سمیرا شروع شد ! یعنی البته قبل ترش از کامنتهای پست قبلش ! وقتی حرف از سیگار شد . همین باعث شد سمیرا پستی بنویسه راجع به سیگار و در اون پست , دوستان عزیز تشریف آوردند و اعترافات جالبی راجع به سیگار کشیدنهاشون انجام دادند . این پست گره خورد به بیست دی ماه و توی روز تولد من , کیارش عزیز , گفتند که اون روز رو به خاطر تولد , سیگار نکشیدند . خب من خیلی خوشحال شدم و بی اینکه فکر کنم این مساله ممکنه جدی بشه , پیشنهاد کردم اگه این عدد یک , به هفت برسه , یک پست بنویسم بابتش و شیرینی بدم کل بلاگستان رو .  خودتون می دونید ,عملی کردن این تصمیم ، هدیه کمی نیست از یک دوست خوب . که همه ما می دونیم ترک سیگار کار آسونی نیست و چه خوبه که خواسته شما , بشه دلیل ترک سیگار یه دوست عزیز . حالا شوخی , یا جدی  , این خواسته ما , جدی جدی شد و کیارش عزیزمون بیشتر از یک هفته ست که سیگار رو ترک کردند ! من هم که الوعده وفا , اولین کاری که تونستم انجام بدم , ذوق کردن و داد و فریاد کشیدن بود و حالا هم که درخدمت شما , دارم پست می نویسم و هرطور هم که شما بفرمایید , حاضرم شیرینی برسونم خدمت تمامی دوستان . کادوی کیارش عزیز هم محفوظ خدمت خودمون , تا به موقع برسونیم به دستشون .

اینجور وقتهاست که میگم , خدایا شکرت که ما رو آدم آفریدی , که با تصمیم گیری های درست و معقول ,  از بودن خودمون شاد بشیم . خدایا شکرت که قدرت اراده و انتخاب رو برامون به ودیعه گذاشتی , تا بتونیم خودمون تصمیم بگیریم و زندگی رو اونجوری که باید بسازیم .  خدایا ممنونم که دل رو آفریدی که باهاش دوست داشته باشیم و دوست داشته بشیم . خدایا خیلی ممنون که هستی , همیشه هستی , پشت و پناه همه ما ... خدایا خیلی ممنون که .....

کیارش عزیز , خوشحالم به خاطر این تصمیم بزرگ و خوبی که گرفتید و سپاسگزارم از اینکه خواسته این خواهر کوچیکتون رو نادیده نگرفتید . باز هم ممنون . امید که هر روز قدمهای بزرگتری بردارید برای زندگی بهتر . امید که شادیها و موفقیتها سرازیر زندگی تون بشن . خلاصه همه خوبیها رو براتون به آرزو می نشینم . سلامت و شادمان باشید برادر خوبم .

پی تقدیم نوشت :

ببخشید که نتوانستم حق کلام را ادا کنم کیارش عزیز . اما امیدوارم شادی برخاسته از عمق وجودم را در لابه لای کلمات این نوشته ناچیز بخوانید . این پست با همه کاستی ها و نقص هایش تقدیم می شود به شما . بخصوص آن انار پیچیده در لابه لای نت های آهنگ زیبای زندگی ....