چشم انتظار

بی تابم و چشمم به در , کی خواهی آمد ؟

ای قبله اهل نظر , کی خواهی آمد ؟

کردم مدارا با دل دیوانه یکچند

ترسم شود دیوانه تر , کی خواهی آمد ؟

گر دوست می داری مرا روزی دو بر خود

هموار کن رنج سفر , کی خواهی آمد ؟

ای رفته بال افشان ز هر برجی فراتر

پیش من بی بال و پر , کی خواهی آمد ؟

شبها شده دلگیر و نتوانم زدن دم

ای خوش نفس تر از سحر , کی خواهی آمد ؟

تا چند روزی خویشتن داری کنم مشق

ای کاش می دادی خبر , کی خواهی آمد .

ترسم که عهدت را وفا از پی نباشد

کز انتظار آیم به در , کی خواهی آمد؟

بی تو , به دیوار و در از بس کوفتم سر

آخر جنونم زد به سر , کی خواهی آمد ؟

شادم کن از دیدار خود تا کرده باشی

سودای خالی از ضرر , کی خواهی آمد ؟

بسیار آغوشم تهی بوده ست از تو

تا گیرمت چندی به بر , کی خواهی آمد ؟

***

چون آمدی بر من ببخشا , گر بپرسم

ای نازنین بار دگر , کی خواهی آمد ؟

استاد محمد قهرمان

90/7/3

پی تسلیت نوشت :

چه سخت است چشم انتظاری که با ناامیدی از دیدار یار , چشمانش را بر زندگی می بندد ! جراحت زخمی که بر دل می نهد این حسرت , تا ابد ماندنی ست .

برادر بزرگوارم , _{دانیال عزیز} , تسلیت صمیمانه مرا که از اعماق دل دردمند این روزهایم برخاسته است , پذیرا باشید . امید اینکه .... ( می شود بقیه اش را نانوشته بخوانید ؟!)

پی قسم نوشت :

پدر عزیزم , استاد محمد قهرمان , دست راستم را بر روی قلبم می گذارم و قسم می خورم غزل بعدی را آنگونه بگذارم که قول داده ام ! این یکبار را هم به بزرگی روح و مهربانی دلتان ببخشید بر من ! قول , قول , قول ... شرمنده ام نزد مهربانی های بی انتهایتان .خداوند نگهدارتان باشد مهربان پدر بزرگوارم .