چند نکته کاملا مرتبط به هم !

۱- این آخرین باری که سفری تنهایی به مشهد داشتم ، بنا به درخواست زن دایی ام که درگیر یک کار حقوقی هستند ، به همراهی ایشان به دفتر وکالت وکیلشان رفتم تا مثلا سر در بیاورم که امضایی که دفعه قبل از ایشان گرفته شده در چه موردی بوده است . حالا هر چه من بگویم که هیچ سر از کار این وکلای گرامی در نمی آورم مقبول نظر ایشان واقع نمیشد . وقتی در دفتر وکالت از وکیل محترم درخواست کردم که یک کپی از قرارداد امضا شده را به ما بدهد ، حس بدبینی ذاتی ایشان ( که ظاهرا ذاتی شغل ایشان نیز می باشد !) به کار افتاده و فرموند حاشا و کلا اگر یک برگ از این دفتر بیرون برود و وقتی دلیل ما را مبنی بر درخواست کپی فهمیدند و متوجه شدند که من برخلاف آنچه ایشان می پنداشتند از رقبای خودشان نیستم که بخواهم دردسری برایشان درست کنم ، کل قرارداد منعقده را که سراسر پر از اصطلاحات تخصصی قضایی - حقوقی بود برایمان خواندند و از اینکه در چشمان ما عدم درک نشدن مطالب را مشاهده می نمودند ، به شدت محظوظ گشتند ! طفلک زن دایی عزیز من  که فکر می کردند حالا من یک چیزی حالیم شده و هیچ مشکلی وجود ندارد !!!

2- می دانید به زعم من مهمترین تفاوت شیخ اجل سعدی و خواجه شمس الدین حافظ در چیست ؟ سعدی استاد مسلم سخن است و به فصاحت و بلاغت کلام شهره . غزلیات فوق العاده زیبای سعدی را که می خوانی ، مطمئنی این غزلیات عاشقانه برای یک معشوق زمینی سروده شده و به ندرت بتوان آن را تفسیر به معشوق الهی نمود ! اما جناب حافظ شوریده حال ، علیرغم عشق پرشورشان چنان غزلیات پیچیده ای سروده اند که اگر خود عزیزشان هم تشریف بیاورند ، باورشان می شود که تمامی غزلیاتشان را در عالم معنویت سروده اند ! ایهام و ابهام در غزلیات حافظ چنان موج میزند که ده نفر آدم از یک غزل حافظ ده برداشت متفاوت باب میل خودشان می نمایند و آب از آب هم تکان نمی خورد . به همین دلیل هم هست که به دیوان حافظ عزیز تفال زده می شود نه به دیوان غزلیات سعدی یا هر شاعر گرانقدر دیگری !

3- در دوره ای که ساده نویسی و ساده خوانی باب طبع آسان پسند ما جماعت شده که تحمل هیچ ابهامی را در بیان و شنیدن مطالب نداریم ، گرفتار شدن در دام برخی از نوشته های جذاب و البته سرشار از ایهام و ابهام برخی نویسندگان عزیز ، خود حکایتی شیرین است . در همین دنیای بلاگستان شما نویسنده هایی را می یابید که با یک بار خواندن مطالبشان محال است سر از مقصود نویسنده در بیاورید و فقط با چند بار خواندن ممکن است حس کنید بالاخره کلامی از کل مطلب را دریافته اید . البته آن چیزی که باعث می شود علیرغم دشواری کلام شما به خواندن این مطالب راغب باشید ، جدای از شناخت در مورد نویسنده ، جذابیت کلام و محتوای آن وبلاگ می باشد . مثل اینکه زحمت خواندن و بارها خواندن تاریخ بیهقی می ارزد به کشف حداقل داستان حسنک وزیر ! حالا  این که این سبک نوشتار  را باید به حساب هنر نویسنده در بهره برداری از پیچیدگیهای کلامی گذاشت یا به حساب طنازی فکر و قلمشان نمی دانم ! شاید هم این وسط مساله ، مساله هوش سنجی و آزمون صبر مخاطب است !!!

4- تازگی ها اعتقادم بر اینکه هر اتفاقی که در مسیر زندگی ام می افتد ، حکمتی را در پشت خود نهان دارد بسیار شدت یافته . آشنایی با آدمهای جدید و طرز فکرهای جدید و همچنین اتفاقات خوب و بدی که در زندگی  روزمره حادث می شود هم از این مساله مستثنا نیست . دیشب وقتی مسیر یک ساعت و نیمه تهران - قزوین را حدودا در شش ساعت و آنهم در بدترین شرایط ممکن طی میکردم ، به همین مساله فکر می کردم و عجیب اینکه با همه دلشوره ها و نگرانی هایی که من در آغاز و در طی هر سفر دارم ، در تمام مدت دیشب آرامش غریبی در درون من حکمفرما بود . انگار یک نیروی حمایتگر قوی و قدرتمند هر لحظه مرا همراهی میکرد که آنقدر آرام بودم .

5- شنبه 25 دی ماه - روز تولد زری - در تهران ، وقتی از بلوار کشاورز گذر می کردم ، زمانی که در خیابان انقلاب و کتابفروشی به سر می بردم ، وقتی در میدان ولی عصر بودم و از کنار سینماها رد می شدم ، چهره مهتابی و چشمان قشنگ یک غزلبانوی مهربان دائم مد نظرم بود و چقدر دوست داشتم بود تا با کیک و هدیه تولد به سراغش می رفتم و جشنی کوچک برایش می گرفتیم . شنیدن صدای قشنگش و بغض ناشی از دلتنگی اش ، بر این حسرت من افزود .

6- اگر فکر می کنید این موارد هیچ ارتباطی با هم ندارند ،   خدمتتان عرض می کنم که سخت در اشتباهید !

7- و عشق صدای فاصله هاست . صدای فاصله هایی که غرق ابهامند .....!

خداجونم عاااااشقتمممممم !!!!!