زمستانی دیگر

اولین روز دی ماه از آخرین فصل سال 89 رسید . یه روز آفتابی اما کسل کننده . زمستون هم زمستونهای قدیم که از سرما نمی تونستی از خونه در بیای ! حالا انگار جای همه چی عوض شده با هم ! هیچی سر جای خودش نیست انگاری ! بگذریم . دلم نمی خواست این اولین روز رو از کسالت ها بنویسم . پس شروع زمستان رو با جدیدترین غزل استاد قهرمان شروع کنم به امید گذران بهتر و شیرینتر روزهای آتی ! به امید یک برف زیبای زمستانی ! بشنوید :

دارم ترا از جان و دل دوست،  می گویم و پروا ندارم

اما تو هم ای جان بگو فاش، گر در دل تو جا ندارم

با من مگوی از ننگ و از نام، چون طشتم افتاده ست از بام

در عشق تو بیزارم از پند، وز بند هم پروا ندارم

ای غافل از حالِ ِ خرابم ، امروز و فردا تا کی و چند ؟ 

امروز می خواهم بیایی، من صبر تا فردا ندارم ! 

دین داشتم زین پیش و عقلی، عقلم فدای غمزه ات شد

اما چه آمد بر سر دین، دارم هنوزش یا ندارم؟

در خواب ِشب دل خون شد از بیم، یارب به بیداری نبینم

خورشید می تابد ، ولی من در سایه ات مآوا ندارم

در عشقبازی هر فریقی، در پیش می گیرد طریقی

من راهِ مجنون می سپارم در پیری و همتا ندارم 

هر گه گذارم پا به بازار، افتد به دنبالم خریدار

دارم چو دل کالای ِ نابی، اما سر سودا ندارم 

دست از من ِ شیدا بدارید ، پند شما جز درد سر نیست ا

..صبر است تنها چاره هجر ، ای دوستان، اما ندارم

89/09/25