چهل روز به همین سرعت گذشت . انگار همین دیروز بود که استاد احمد پیله چی - استاد بزرگ خوشنویسی قزوین - در زمان کلاس ، خبر در گذشت استاد ابوالحسن محصص را به ما دادند. گر چه شنیدن این خبر برای ما که مدتها بود از شدت بیماری ایشان اطلاع داشتیم دور از ذهن نبود ، اما در هر صورت فقدان عزیزانی چون ایشان همیشه غم انگیز است . من با وجود اینکه هیچگاه نتوانستم از محضر استاد محصص استفاده ببرم ، اما همیشه نسبت به ایشان حس احترام فوق العاده ای قائل بودم . حسی که از سخنان استاد پیله چی در من ایجاد شده بود و با آشنایی بیشتر با ایشان قوت گرفت . استاد همیشه از هنر والای استاد محصص و تلاش فوق العاده ایشان جهت اعتلای هنر خوشنویسی در قزوین ، که با وجود داشتن پیشینه ای قوی در این هنر و بزرگان صاحب سبکی چون میرعماد قزوینی ، ملکمحمد قزوینی ، عبدالمجید درویش میرزاغلامرضا و دیگر هنرمندان نام آور این هنر به حق شایسته نام پایتخت خوشنویسی ایران می باشد ، به خوبی یاد می کردند . و به قول استاد پیله چی ، این خوشبختی برای هر کسی در زندگی روی نمی دهد که در طول حیات بزرگترین آرزوی خود را تحقق یافته ببینی . استاد محصص آنقدر زنده ماندند تا به چشم ببینند جایگاه بزرگ خوشنویسی را در شهر زادگاهشان ، تا ببینند که ثمره 50 سال زندگی هنری ایشان به بار نشست و همان شد که باید . آنروز وقتی سرمشق استاد را گرفتم که " سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز " به این اندیشیدم که کاش همگی ما نفس زندگی و ارزش نهفته در آن را دریابیم ، که بدانیم آنچه که می ماند و با گذر زمان هرگز فراموش نمی شود ، نیکیهاست و نام نکویی که برجای خواهد ماند . خداوند روح این عزیز را همواره در رحمت بی نهایت خود غرق نماید . یادش گرامی باد.
خلاصه ای از زندگینامه ایشان را در زیر بخوانید :
عکس اول ایستاده از راست: علیرضا نایبی رضا شیخمحمّدی، احمد پیلهچی
ابوالحسن محصّص مستشاری، استاد غلامحسین امیرخانی، واشقانی فراهانی، کابلی خوانساری. مکان: قزوین، حسینیّهی امینیها / سال ۱۳۶۳ شمسی / نشسته از راست:
یکی از مسئولین وقت ادارهی ارشاد اسلامی قزوین، زندهیاد محمّدرضا قنبری، از مسئولین ارشاد قزوین، هادی تبسّمی (رئیس وقت ارشاد قزوین)، علیاکبر پگاه، احمد کامکاری
تاریخ تولد: بیستم مرداد 1310
فعالیت های هنری :
شروع فعالیت هنری از دوران دبستان نزد مرحوم سید محمد مصلائی
شرکت در کلاسهای آزاد خوشنویسی نزد استاد علی اکبر کاوه1329-1331
دریافت گواهینامه شایستگی خوشنویسی1331
دبیر هنر دبیرستانها و دانشسرای قزوین1331
مدت 2سال تعلیم از طرف استادالاساتید سید حسین میرخانی
دایر نمودن کلاسهای انجمن خوشنویسان در قزوین1354
کسب چند عنوان نخست مسابقات خوشنویسی در دوران دبیرستان
مقام نخست مسابقات خوشنویسی دفاع مقدس1367
عضویت در شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران از سال1368به مدت 4دوره
دریافت مدرک استادی از انجمن خوشنویسان ایران1378
مقام اول مسابقات خوشنویسی مهر 1379
بزرگداشت استاد محصص بواسطه نیم قرن خدمات فرهنگی و هنری1379
پیشکسوت نمونه کشوردر رشته ادبی و هنری در سال1381
موسس و مسول ومدرس انجمن خوشنویسان قزوین نزدیک به 30سال
خریداری و نگهداری از300 تابلو نفیس خوشنویسی و انتقال آنها در 3مرحله به موزه قزوین
تاریخ وفات : 13 مهرماه 1389
پی نوشت :
برای خواندن قسمتی از زندگینامه ایشان به روایت خودشان به اینجا مراجعه نمایید .
اگر دوست دارید تعدادی از آثار استاد را مشاهده نمایید به این صفحه مراجعه فرمایید.
...هرشاخه ای ازهنر.. بوسعت یک دنیا حرف برای گفتن داره...
...فراموش نمیکنم دوستی رو که سالها پیش برام از هنر خوشنویسی و حس و معانی گوناگونی که کوچکترین حرکت نوک قلم برروی کاغذ بوجودمیاره گفت ومن اون لحظه غرق لذت شدم و گفتم..کاش بتونیم اونقدر عمر کنیم که به اندازه ذره ای ازهرکدوم ازاین معانی و هنرها رو فرابگیریم...
...واقعا هنرمندها قابل تقدیر ان...
..یاد ونامش گرامی...و ماندگار
دست شما درد نکنه که همیشه در اعتلای هنر و فرهنگ زحمت میکشید و بار اطلاع رسانی رو بر دوش ....
خدا رحمت کنه استاد محصص رو ... هر چند ماهم ایشان را دیر شناختیم و دیر فهمیدیدم .. تا از وجود این گوهر نازنین بهره مند شیم..
خدا همه هنرمندان رو حفط کنه برای بشریت ....
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
یادش عزیز و گرامی
روحش شاد
کارهاش رو دیدم خیلی خوب بودند...
چقدر تابلو خوشنویسی که در ابتدای متن آوردی تاثیر گذار است . فقدان هر کدام از هنرمندان دل دوستداران را می آزارد . روحشان شاد و قرین رحمت باشد .
کوچ کردن یکی از بزرگان حداقل باعث میشه آدم بیشتر قدر اونهایی رو که هستن بدونه
باوجودی که هیچوقت سعادت دیدار ایشون رو نداشتم اما با تعریفهای استاد پیله چی یقینا دنیای خوشنویسی گوهر یکدانه ای را از دست داد..روحش شاد
انسان هنرمند یادش همیشه زنده است
خدایش بیامرزد.....
کاراشون رو دیدم .... بله قابل تحسینه ....
سلام...
خدا رحمتشون کنه...تصور می کنم ایشون پسر عموی اردشیر محصص کاریکاتوریست بین المللی و بزرگ ایران هم بودن.به خدا جای خالی این بزرگان رو خیلی سخت میشه پر کرد...شایدم نشه.
چه خوبه شما این اساتید رو یاد میکنین.توی فضای پر از پوچی دنیای مجازی.
برقرار باشین.
تو این زمینه هم کار می کنین سهبا جون؟
یادش گرامی
می دونی یاد چی افتادم؟
واسه عروسی دوستم قراره بدم ۱ شعر رو براش خوشنویسی بنویسن قاب کنم بدم بهش
یادم رفته بود
خوش به سعادت اونای که بدون کوچکترین تبلیغی مردم به یاد اونا هستن . خوش به سعادت نیک مردمانی که یادشان تا ابد ذهن و دل مردمان سینه به سینه میچرخد و خوش بحال دل قشنگ و عزیز شما که این بزرگان رو بزرگتر نشان میدهید. یاد و خاطره اش گرامی . روحش شاد
سلام و عرض ارادت خدمت تمامی سروران هنر و ادب قزوین ،حقیر یک هنر دوست هستم که اتفاقی با این وبلاگ آشنا شدم نام استاد شادروان محمدرضا قنبری را جستجو میکردم که عکس ایشان را در سال 63 در اینجا دیدم خیلی ناراحت کننده است هنرمندی که بزرگترین خوشنویس جهان اسلام به روایت ویکی پدیا باشد و در غربت و دور از شهر خود و بی سر و صدا چشم از دنیا فرو ببندد البته جناب استاد شیخ محمدی حق رفاقت ادا نموده و در وبلاگ خود از این هنرمند بزرگ تجلیل نموده اند برای اطلاع عموم و همشهریان عزیز شاید لازم باشد عزیزانی که از زندگینامه و علت فوت ایشان مظلعند جهت آشنایی ، آن را که در هاله ای از ابهام قرار دارد منتشر نمایند با تشکر از مدی محترم وبلاگ
خداوند رحمت کنه بیامورزه استاد. درود به روح بزرگ استاد. چهره ی ماندگار ایران و افتخار شهر قزوین و ایران، باعث و بانی پایتخت شدن قزوین به عنوان پایتخت خوشنویسی کشور شدند. افتخار همه ی ما هستند. خانه ی اجدادی ایشان در ملاخوند و مولوی به نام خانه ی مستشار (محصص) به همراه کلکسیون آثار عتیقه که امروزه در موزه ی چهل ستون (کلاه فرنگی) نگهداری میشود، به پیشنهاد و توسط استاد بزرگ به میراث فرهنگی اهدا شد. از مشاهیر تکرار نشدنی. روحشون شاد. استادالاساتید ابوالحسن محصص مستشاری