جرم تو زندگی ست

1-

صف  بسته اند پیش تو دیوارها مدام

قد می کشند دور و برت خارها مدام

جرم تو زندگی ست ، نفس می کشی زلال

سر می کشند دوروبرت مارها مدام

تو میوه داری از همه سو سنگ می خوری

این است سرنوشت ثمردارها مدام

تو راست قامتی و تناور ، از این سبب

تحریک می شوند تبردارها مدام

آزاد می شوی دگر از بندها اگر

راضی شوی به رسم دغل کارها مدام

آسوده می شوی تو از این فتنه های گنگ

عادت کنی اگر به لجن زارها مدام

اما تو عاشقی ، تو وعادت به منجلاب ؟

اما تو شاعری ، تو واین عارها مدام؟!!

نه نه ! تو سبز و روشن و پربرگ و بر بمان !

در حسرت نگاه تبردارها مدام

                                      دکتر کاووس حسن لی 

2-

چیزیم نیست ،خرد و خمیرم ، فقط همین

کم مانده است بی تو بمیرم ، فقط همین

از هر چه هست و نیست گذشتم،ولی هنوز

در مرز چشم های تو گیرم،  فقط همین

با دیدنت ،  زبان دلم بند آمده ست

شاعر شدم که لال نمیرم ، فقط همین 

                                            محسن پرستار

3-

این روزها ، روزهای غریبی است . شده ام کلاف سردرگم ، شاید هم این زندگی ست  که دارد با من اینگونه بازی می کند ! گم کرده ام ،  خودم را ، خدایم را ، امیدم را ، شفایم را ، خدایم را ، خدایم را !

شاید هم او از من دور شده تا التماس کنان به سمتش بروم و از او فقط او را بخواهم ! به خودش قسم دردم را میدانم اما دوایش تنها دست خود اوست !

کم حوصله ام ، بی طاقتم ، کم صبرم ، طاقت هیچگونه حرفی در من نیست ! اصلا در یک کلام ، غیر قابل تحمل شده ام ! خودم می دانم و اقرار می کنم ،  از من بگذرید !

پی نوشت :

ادامه مطلب رو بخونین ، جالبه .

به خیالم زندگی تقسیم ثانیه ها بین اوناییه که تو دلت ساکن شدن... هرکسی به اندازه ی خودش توی خونه ی دلت جایی داره که به همون اندازه براش ثانیه خرج می کنی ... وقتی هم که بره و دیگه نباشه، اولش همه اون ثانیه ها رو میدی تا باور کنی که دیگه نیست ، وقتی هم باورت شد بازهم ثانیه هات مال خودت نمی شن تا وقتی که فراموشش نکردی... فراموش نمی کنی چون گاهی سر جات ایستادی وداری بهش فکر می کنی،  اما!  ثانیه ها باهات نمی ایستن ،میگذرن! میگذرن تا کمکت کنن که تو هم بگذری... اونی که رفته به اندازه ی تمام ثانیه هایی که سهمش بوده و گذشته ات رو مال خودش کرده، (شاید نه دقیقا به همون اندازه ، کمتر البته) تو رو دلتنگ خودش کرده... هرچی هم  این صفحه های دفتر زندگی ورق بخوره بالاخره یه جایی ،یه سطر، یا حتی گاهی یه نقطه پیدا میشه که بازهم یادش  و خاطره ش رو مهمون ناخونده ی ثانیه هات بکنه و باز هم فقط دلتنگی بیاد سراغ ثانیه هات...

***

ثانیه حتی برای ثانیه ای صبر نمی کنه و میگذره؛ خوبه که میگذره! (درست مثل وقتی که به سرعت ثانیه  از نگاهی یا خواهش دلی بگذری. خب اینبار خوب نیست این گذشتن ولی! اتفاق میفته.) اگه ثانیه مکث کنه و قد یک ثانیه بایسته که چرا؟؟ اگه حتی یک ثانیه به چرایی رفتنش فکر می کرد شاید...

***

 میدونی دیگه حسابش از دستم در رفته نمی دونم چند ثانیه شده که ... که نیستم!  هستم ولی حواسم نیست به خودم، به تو، به همین ثانیه ای که گذشت! حالا خوبه که اگه من تو این ثانیه ها نیستم لااقل تو هستی. هر ثانیه که بخوام. اگر نبودی ! فکر کردن به اینکه  یک ثانیه هم نباشی غیر ممکنه. حتی برای یک ثانیه !!!  تو خودت خالق این ثانیه هایی.

نقل از وبلاگ رنگ صداقت