اگه نامرئی بودم

می خواستم خودم هم جواب بدم به این سئوال که اگه نامرئی بودم چیکار می کردم , اما طولانی تر از کامنت میشه و به همین دلیل تصمیم گرفتم اینجا بنویسمشون . راستش این نامرئی بودن یک سئوال اساسی رو توی ذهن من ایجاد میکنه , اینکه یک جسم با تقیدات مخصوص به خودش باشی یا نه مثل یک روح , خارج از همه قید و بندهای جسم خاکی ؟

من دومی رو بیشتر دوست دارم , همان قدرتی که در خواب داریم , روحی مجرد و در اختیار عقل , که توانایی انجام خیلی از کارها را دارد .روحی بدون تقیدات وابسته به زمان و مکان . یعنی اینکه هر لحظه که اراده کنی , در هر جایی که دوست داری باشی . مثلا من همین حالا دلم میخواست به دیدن مادر و پدرم بروم و از احوال آنها با خبر باشم .یا به مشهد می رفتم و به عزیزانم در آنجا سر میزدم ,  یا مثلا  به نهاوند می رفتم و با سمیرا به دیدن یلدا و بزرگ می رفتیم ! یا می رفتم فائزه  عزیزم را می دیدم و دسته گل یاس بنفشی را که برایم نگه داشته از او می گرفتم . شاید هم  به دیدن سپیده می رفتم و این یک روز را با اودر بام ایران می ماندم ! اگه یه آدم نامرئی بودم , هر طور شده شقایق عزیزم رو پیدا می کردم و چهره قشنگ این دوست مهربون و صبور و معتقد رو میدیدم که اینقدر برام حسرت نباشه دیدنش ! یا یکهو سراز استکهلم در میاوردم و زری  متعجب از این میشد که صدای من رو از کجا می شنوه وقتی قیافه مو نمی بینه ! ( چه وحشتناک !!! طفلک زری !) یا با رویا می رفتیم سروقت " دیدی شناختمت !!!" و یک دل سیر بهش می خندیدیم ! دیدن شیوا و دخترکوچولوش , فرخنده و آنیتا و دختران دوست داشتنیشون هم توی برنامه های هفتگی من خواهد بود ! یا شاید با کیمیاگر عزیز به درون عکسهای قشنگی که با هم می بینیم سفر می کردیم و از گشت و گذار در آنها لذت می بردیم !

 من سفر را خیلی  دوست دارم . در خواب هم  به جاهایی سفر کرده ام که هرگز فراموشش نخواهم کرد , آبشارهای بسیار زیبا , جنگلهای سرسبز , خیابانهای قشنگ با خانه هایی با معماری های سنتی و زیبا , باغهای بزرگ و دریا ! خیلی از مکانهایی را که در خواب رفته ام می شناسم , اما بسیاری از آنها برایم ناشناس هستند و خیلی دلم میخواهد بدانم کجا هستند ؟ اگه نامرئی بودم حتما یکی از برنامه های همیشگیم ادامه سفر بود , تا این حسرت همیشگی زندگیم تحقق پیدا کنه ! ایتالیا , یونان , فرانسه , استانبول , امریکا و... جزء اولین برنامه های سفر من خواهند بود در این صورت ! حتما گشت و گذاری هم در هالیوود خواهم داشت !  راستی سفر به حافظیه و سعدیه هم جزء کارهای همیشگی من خواهد بود !

اگه می تونستم به خواب دختر کوچکم می رفتم تا ببینم وقتهایی که ناله میکنه یا ناآرومه , چی می بینه تو خواب که اینقدر اذیت میشه ! یا به افکار یگانه زل میزدم تا سر از روحیات غریبش بیشتر در بیارم ! اگه روح بودم حتما توی مهمونی دیشب , ذهن زهرا و مامان و بابای عزیزش رو میخوندم تا بدونم ناراحتیشون از چه بابته تا شاید میتونستم کمکی باشم براشون !

اگه نامرئی بودم , مثل جیران عزیز , گاهی میتونستم رمانتیک باشم و به دیدن کسانی بروم که دوستشان دارم و بدون اینکه آنها متوجه حضور من بشوند , سیر ببینمشان ! اگه نامرئی بودم میتونستم توی این روزهایی که برادرم و مریم عزیزش مشغول تدارکات جشن عروسیشان هستند به کمکشان بروم و کمی از بار تنهایی شان بکاهم ! یا یکی از دغدغه های اصلی ذهن خودم را که سردر آوردن از مشغولیات فکری برادر دومم هست , با کندوکاو در ذهنش حل میکردم , یا با محمد به کانون می رفتم تا ببینم چرا اینقدر جذب آن محیط شده و چه می کند در آنجا !

اما اگرروح هم بودم , دوست نداشتم روحی سیاسی باشم ! احتمالا به مهتاب برای آزاد کردن زندانیان بی گناه کمک می کردم , اما هرگز حاضر نبودم کسی را بکشم یا هیچ علاقه ای به دیدن یا شنیدن افکار کثیف سیاسیون نداشتم !

 اگر نامرئی بودم حتما یکی از برنامه های آینده ام دیدار استاد شجریان عزیز بود تا به او بگویم که چه جایی در قلبهای ما دارد , حتی اگر ربنایش را پخش نکنند این روزها , حتی اگر آدمهایی با کلام زهرآگینشان آزارش دهند , حتی اگر این مملکت هیچگاه قدر امثال او رانداند – هرچند او خود همه اینها را به خوبی میداند !-  

اگر نامرئی بودم هر جایی که کنسرت موسیقی سنتی برگزار میشد , یا شب شعری اجرا می گشت , می توانستید حضور مرا هم در آنجا حس کنید ! کتابخونه هم جای خوبی برای پیدا کردن روح سرگردان من خواهد بود !

اگرروح بودم خیلی وقتها در کوچه پس کوچه های خاطرات گذشته ام سرک می کشیدم , به خانه قدیمی خاله می رفتم و ردی از خاطرات زیبای کودکی را در آنجا می جستم !

چه قدرتی دارد این روح , تازه این فقط محدوده تخیلات روح خسته من است ! شما هم فکر کنید , به روحتان و خواسته های درونیتان و اگر دوست داشتید آنرا بیان کنید !