عشق و غزل

سخن گفتن از عشق کار آسانی نیست . دلی میخواهد به بزرگی آسمان و نگاهی به عمق دریاها و قلبی همیشه مهربان و عاشق . در دنیای خودخواهی ما انسانهای این روزگار ، دم از عشق زدن ، کار هر موجود دوپایی که نام خود را آدم گذاشته است ، نیست ! و سرودن از عشق ، آنهم به این زیبایی که روح ها را نوازش می دهد و قلبها را التیام ، کار بزرگمردانی ست  که زیاد نیستند در روزگار ما . و اما استاد قهرمان چه زیبا حق کلام را ادا می کنند و چه عالی می سرایند برای روحهای تشنه ، که دمی سیراب کردنش از کلام معرفت ، برای عمری کفایت می کند (به عشق است چشم امیدم ، که از اوست رد و قبولم ) ! خداوند نگهدارشان باشد . بخوانیم جدیدترین سروده استاد را :

چو گل گر که از در درآیی ، بهاران دمد از خزانم

شود باز لبریز شادی ، دل پیر دایم جوانم

کشاند به مرز جنونم ، سفرهای تا دوردستت

روی همچو رود از کنارم ، که چون کوه تنها بمانم

نه پیکی رسد ، نه پیامی ، نه دیگر فرستی سلامی

ز تو این همه سرگرانی ، تحمل کجا می توانم ؟

بیا بال در بال با من ، که ره زودتر می شود طی

فرود آی و گرد سفر را ، فرو ریز در آشیانم

اگر تیرو مرداد باشد ، و گر آذر و دی ، چه پروا؟

به سرما مرا آفتابی ، به گرما شوی سایبانم

تو ای چشمه زندگانی ، که  از دیده من نهانی

گوارا چو نوشیدن آب ، رود نام تو بر زبانم!

اگر در غزلهای رنگین ، تو شیرین ترین را ستایم

به یاد لبت ، بیت بیتش ، عسل می شود در دهانم

پس از آنهمه گرمجوشی ، زتو سردمهری نزیبد

به نازم چو پروردی اول ، در آخر مشو خصم جانم

اگر کافرم می شماری ، و گر عاشقم می شناسی

ترا می پرستم عزیزم ! چه دیگر بگویم ؟ ندانم !

به چشم تو جا کرده بودم ، به شیرینی و گرمی خواب

به یاد آور از آن عزیزی ، به خواری ز خاطر مرانم!

کم افتد چو من سر به راهی ، ستم دیده بی گناهی

نترسم اگر چون سیاوش ، به آتش کنند امتحانم

به عشق است چشم امیدم ، که از اوست رد و قبولم

اگر پست و ننگین ترین کس ، و گر نخبه دودمانم !

89/04/23

پی نوشت :

برای خاطر دوستانی که دستخط استاد قهرمان را خواسته بودند ، در ادامه مطلب این شعر را با دستخط خود ایشان می گذارم ، امیدوارم لذت ببرید .