یک داستان واقعی

نیمه شبی سرد بود . یک شب از شبهای برفی اول زمستون . برف سفید تمام خونه رو گرفته بود . مرد بی قراری و درد رو توی چهره زن جوانش می دید . سنگینی غم بی مادری که در چشمان همسرش می دید رو با تمام وجود بر روی قلب و روح خودش احساس میکرد . بی تاب بود و نگرانی تمام وجودش رو پر کرده بود . یعنی این بار این مساله با خیر تموم میشه؟ یعنی بعد از سه بار انتظار بیهوده , این انتظار نه ماهه او را به آرزوی پدرشدنش میرسوند؟ 

به خوابش فکر کرد و آرومتر شد . اما دردهای زن که بیشتر شد , طاقت موندن رو نیاورد. بیرون آمد . زن همسایه رو دید که با مهربانی گفت : نگران نباش پسرم . دلت قرص باشه . این بار به امید خدا بچه ت سالم و سرحال به دنیا میاد . درخت سیب حیاط رو نذر بچه کردم . توکل کن به خدا . 

یادش اومد که چه سیبی چیده بودند اون سال تابستون از درخت حیاط . هر چی پخش می کردند بین همسایه ها تمومی نداشت سیبها! از بیمارستان بیرون زد . شب سردی بود . قدم زنان توی کوچه ها راه میرفت و دعا می خوند برای سلامتی زن و بچه ش . دعا میکرد که خدا این دفعه دیگه حاجت دل خودش و همسرش رو بده . بی تاب بود و بی قرار ,که یکدفعه چشمش افتاد به چند تا آدم که با یک دسته کلید بزرگ می خواستند در خونه ای رو باز کنند . صاحب اون خونه رو می شناخت . می دونست که نیستند توی خونه . دید که اون آدما ناشناسند و با دیدنش دست و پاشون رو گم کردند . فهمید که اونها چه نیتی دارند . مرد دیگه طاقتش تموم شد .دو تا دستانش را به گوشهایش گذاشت و با تمام وجود فریاد زد :" آی دزد ! کمک کنید ! دزد !"  

دزد ها پا به فرار گذاشتند و مرد انگار باری از روی دوشش برداشته شد .سبک شده بود . 

به بیمارستان که برگشت , خانم همسایه را دید که با خوشحالی به طرفش آمد و گفت : مزده بده خدا یک دختر به تو داده عین یک سیب سرخ ! سالم و سرحال ! 

مرد به خوابش فکر کرد , به خوابی که در آن در خلوت خودش در حرم امام رضا شنیده بود که صاحب یک دختر می شود و توی همان خواب بود که نذر کرده بود اگر فرزندش سالم باشه اسم مادر امام زمان را بر روی او خواهد گذاشت . 

مرد سجده شکر به جای آورد و رفت که دختر و همسرش را ببیند . 

34 سال پیش در شبی از همین شبهای زمستانی این اتفاق در شهر مشهد واقع شد . درخت سیب حیاط دیگر هرگز میوه نداد !

پی نوشت :

برای همیشه به یادم خواهد موند  جشن تولدی رو که سمیرای عزیز به همراه دو دوست گرامیم گرفتند .