به عنوان سلام

دارم تمرین می کنم زنده بودن رو. میخوام بنویسم تا یادم بمونه که باید زنده بمونم . زنده بودن به مفهوم اینکه نفسی بیاد و بره نه! زنده موندن یعنی اینکه اون چیزی رو که باید باشم و میخوام باشم حفظ کنم .نزارم توی روزمرگیها بمیره . نزارم به خاطر خواسته اطرافیانم ، یا خواست جامعه یا هر چیز دیگه ای که کمتر ارزش داره برام ، جدا بشم از اون چیزی که برام ارزشمنده ، که برام مقدسه ، که هدفمه توی زندگی هر چند هدف کوچیکی باشه از نظر بقیه ، یا باور ناپذیر باشه واسه دیگران .

میخوام تمرین کنم زنده بودن رو تا یادم باشه که چقدر سخته زنده بودن . که چقدر فرق میکنه با همه زنده بودن های روزگار ما . تمرین میکنم تا سختیش عادتم بشه که تن نسپرم به آسودگی ، که رها نشم در روزمرگی ، که فرو نرم در خودمرگی آگاهانه یا ناخودآگاهی که نتیجه ش دور شدنه از همه هدفهام ، همه رویاهام و همه اعتقاداتم .

نوشتن فقط یکی از راههای مبارزه است . یه تمرین سخت برای زنده بودن . اینکه چقدر ادامه خواهد داشت رو نمیدونم . خواسته ام اینه که باشه هدفمند و مستمر .

تا خواست مهر بی نهایت چی باشه !

کمکم کنین تا بمونم .