آتش کلمات
صدای سالار، غم غریب نهفته در کلامش، روحم را می تکاند انگار...
از تو چه پنهان من، گم کرده ام خود را ...
چشمی بگشا... بشکن شب را ... تا با تو بگذرم از این همه غوغا...
پیدایم کن... شیدایم کن ...
آزادم کن از این سکوت بی پروا...
سکوت بی پروا... سکوتی که خود سرشار کلمه است... کلمه هایی که آتش می زنند..." و کلمه ای که قلبت را به آتش نکشاند برای تو نوشته نشده است!"
قلب که هیچ، همه وجودم در آتش می سوزد... این روزها که رنگ زندگی ام ، رنگ شعر است و غزل است و موسیقی است ... و جنون ...
جنونی که ریشه در دل همیشه بی قرار من دارد و عهد کرده که برای همیشه بودنم، قرارم را برباید... که " من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را!"
می خوانم :
" می دانی و می پرسی ام،
ای چشم سخنگوی!
جز عشق
جوابی به سئوال تو ندارم!"( دکتر شفیعی کدکنی)
پاسخی که خود دلیل همه بی قراری هاست. اما دل که رنگ عشق بگیرد، قرار که از دلت رخت بربندد، در این روزگاری که تنهایی، ثمره ی زندگی های مدرن است، تنهاتر می شوی و تو هر بار می پرسی از او که" کیست که رهاندم از این تنهایی عظیم الا تو..."
سعدی جان می گویدم:
" عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را"
و من باز می خوانم:" سیر همه جهان از عشق شروع می شود و من می خواهم که هر روز عشق را پررنگ تر از قبل تلفظ کنم!"
پس می خواهم از او ، چونان همیشه که :" قد دانه های ریز و پی در پی باران عاشقم بدارد!"
هر چند
" می کند زلف دراز تو به دلهای حزین آنچه با خسته روانان شب یلدا نکند"(صائب)
اما باز هم همنوا با موسیقی این روزهایم می خوانم از دل پیدایم کن، شیدایم کن ... آزادم کن از این سکوت بی پروا...
پی نوشت 1:
من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی
پی نوشت 2:
ما بی غمان مست دل از دست داده ایم همراز عشق و هم نفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند تا روی خود ز ابروی جانان گشاده ایم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم
پی نوشت 3:
جنون کلمات، وام گرفته است از شیدایی سخنان عزیزانم، دانیال، عمه طهورا، امپراطور بهار و سمیرای جان. امید که بر من ببخشایند.
گاهی جنون راه را بهتر می پیماید...
کاش درست رهنمایم شود...
خیلی خوبه که آشتی کردی با نوشتن...اینجا همیشه بی تو چیزی کم داشت
هنوز کلمات باهام آشتی نکردند خواهری...
از میان تمام میوه ها به یاد تو انار برمیدارم...
شیدایی دلت پاینده
ببخش که دیشب نبودم.
به جای من انار هم میل فرمودید دیشب عمه جانم؟
سکوت،سرشار از ناگفته‌هاست....
سلام آبجی جون
سلام آبجی خانوم گلم
هر لحظه اش یک درد و هر واژه اش یک درس
ما تو را اینگونه میخوانیم سهبا
شما بخوان تا من درد و درس را با هم به تفسیر بکشم! خیلی خوش آمدید ! احیانا سر راهتون داداش دانی من رو ندیدین مشغول آتش بازی؟
اون آینه
اون گلدون
گلای نرگس
انارهای دل شکسته...
عجب یلدایی
دوباره سلام
چقدر آرومم اینجا،
همیشه اروم باش گل مریم.
تولدتون مبارک بانو سهبای عزیز
سلام...
چقدر دلتنگ اینجا و روزهای شلوغِ گذشته ام
امیدوارم حالِ خودتون و دلتون خوبِ خوب باشه : )
سلام نازنینم . چه خوشحالم از دوباره حس کردنت در این سرا. خوش آمدی
سلامممم آبجی جون
تولدتون مبااااارک
دلتون شاد،لبتون خندون
بهترینها نصیبتون
سلام آجی زهرای گلم . ممنونم مهربون. شاد وسلامت باشی عزیز دل.
تولدت مبارک نرگس بانوی غزل و مثنوی...ماه بانوی عشق و مهربانی
همیشه شرمنده مهربانی ات هستم خواهری جانم .