یک شعر

ندانم تیشه را بر ریشه می باید زدن یا سر

ز رسم کار چون آگه شوم , فرهاد خواهم شد

ز دل تا لب شکایت چیده ام بر روی هم از تو

ولی گر وا کنم لب, گنگ مادرزاد خواهم شد

چو استعداد من گل کرد در مشق جنون گفتم

که گر شاگردی مجنون کنم استاد خواهم شد

محمد قهرمان

جمعه 27 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 05:24 ب.ظ

نظرات 5 + ارسال نظر

کرگدن جمعه 27 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 07:19 ب.ظ

کاش کاملش رو میذاشتید ...

سهبا جمعه 27 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 09:44 ب.ظ

جناب کرگدن :
متاسفانه شعر کامل ایشان را در دسترس نداشتم ولی به روی چشم . سعی می کنم آنرا پیدا کرده و در اختیار شما قرار دهم .
لازم به یادآوری میدانم عرض کنم استاد محمد قهرمان همشهری و دوست بسیار نزدیک دکتر شفیعی کدکنی هستند که باعث افتخار من است که در شهری زیسته ام که زادگاه این دو عزیز است . بگذارید فعلا شعری را که استاد کدکنی در مورد آقای قهرمان گفته اند اینجا بیاورم به خاطر گل روی شما:

درین باغ و چمن گاهی چمان باش
به جان گلچین شعر قهرمان باش
اگر خواهی نثار از عالم غیب
برین خوان هنرها میهمان باش
به روی جاده ی ابریشم شعر
روان در بی کران و بی زمان باش
قدم بیرون نه از دنیای عادت
فراتر از زمین و آسمان باش
نشان شعر نقش زندگانی ست
درین اندیشه باری بی گمان باش
به سوی یاوه گویان زمانه
یکی تیری به خم این کمان باش
در آفاق وطن کشت ستم را
به شعر خویش طوفان دمان باش
به خرمن سوزی ارباب تزویر
سپهر شعر را برق یمان باش
عزیزا نیم قرن اکنون گذشته ست
که استاد منی دایم همان باش
بدان ستوار شعر جاودانه
ز تصریف زمانه در امان باش
سه شنبه ها همیشه شاد و خندان
کنار دوستان دور از غمان باش
خراسان است و شعر قهرمانش
خراسان را تو شعر قهرمان باش

گیس گلابتون جمعه 27 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 10:29 ب.ظ http://kaskiat.blogsky.com/

انتخاب خوبی بود.
لذت بردیم:)

لطف دارین شما !

سمیرا شنبه 28 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 07:19 ق.ظ http://nahavand.persianblog.ir

خوش به حال شما با این چهره های ادبی شهرتان...همشهری ما هم میگه: حالا که آمده ای بخند
کنارم بنشین
دیگر برای پیر شدن فرصتی نیست
(محمد رضا عبدالملکیان)

اینو گفتم که بدونید نهاوندیها هم ستاره زیاد دارن!