سایه سار زندگی
سایه سار زندگی

سایه سار زندگی

دستهای یک فرشته

بعد یک روز کاری طولانی، خسته از گذر نه چندان خوب یک روز دیگر از عمر، در مسیر خانه در مترو نشسته ام. سر و صدای دو کودک دبستانی توجهم را جلب می کند! دخترکی حدودا هشت ساله و پسری کمی بزرگتر مترو را روی سر خود گذارده اند! و دو مادر که غرق گفتگویند و فارغ از هیاهوی کودکان! نوزادی هم در بغل مادر است که بیدار و هشیار، تا جایی که کلاه روی سرش که تا حدودی چشمانش را هم پوشانده اجازه می دهد اطراف را می پاید! حواس دخترک جمع برادر کوچکش می شود!  با کلماتی ساده او را به خنده ای دلنشین می کشاند. غرق نشاط دخترک و خنده های دلربای کودک می شوم و همه چیز فراموشم می شود! دستان کوچک نوزاد را می بینم و دستان معصوم دخترک را و کودکی نیایشم در خاطرم می آید. یک لحظه فکر می کنم راستی دخترک کوچک من کی بزرگ شد که یادم نمی آید؟ چرا آنگونه که باید درنیافتم لذت درآغوش گرفتن فرشته کوچکم را؟ چرا گذر سریع لحظه ها را فراموش کردم و نتوانستم لحظه های زیبای کودکیش را بیشتر درک کنم که حالا حسرت در دست گرفتن دستانش کلافه ام نکند؟ و لحظه ای بعد این اندیشه که اگر قدر ندانم همین روزها هم پرواز می کنند و بی بهره رهایم می کنند در دنیای حسرتهای ناتمام. حالا دلم می خواهد بیشتر و بیشتر دستان دخترکم را در دستانم بگیرم و او را در آغوش خود بفشارم تا شاید اندکی از معصومیتش، ذره ای از نشاطش مرا هم دگرگون کند!
سنگینی نگاهی به خود می آورد مرا! تازه می فهمم مدت زیادی ست غرق بچه ها شده ام آنقدر که توجه همسفران دیگر به خود من جلب شده ! شانس آوردم این نگاه سنگین به موقع مرا به خود آورد وگرنه جا مانده بودم از مقصد! مثل جاماندن در کودکی های گمشده دخترک کوچک دوست داشتنی ام.... کاش همیشه نگاهی مرا به خود آورد! کاش آنقدر احساسم زنده باشد که رد نگاهش را دریابم! کاش....
نظرات 10 + ارسال نظر
دانیالـ دوشنبه 29 دی‌ماه سال 1393 ساعت 10:58 ب.ظ http://Danyal.ir

اصلا این کودک درون که میگن همینه دیگه

بعله!!! ایییینههه!

دانیالـ دوشنبه 29 دی‌ماه سال 1393 ساعت 10:58 ب.ظ http://Danyal.ir

اصلا این کودک درون که میگن همینه دیگه

تکرار کودکانه!

طهورا دوشنبه 29 دی‌ماه سال 1393 ساعت 11:21 ب.ظ

چه خوب بود...

امّا من چند وقت پیش درمترو با دیدن همکلاسی دوره دبستان و راهنمایی ام در حالیکه غرق در خاطرات بودیم...از مقصد جاماندیم و هیچ نگاهی سنگینی ما را خبردار از جاماندن نکرد...


جمله آخر ...عالیه
سلام

سلام ! راست گفته اند بچه حلال زاده به عمه ش میره! خو تقصیر شماست اگه جا می موندم!
سلام عمه جانم. ☺️

سمیرا سه‌شنبه 30 دی‌ماه سال 1393 ساعت 12:17 ب.ظ

چقدر این غرق شدنهای ناخواسته در آدمها خوبه...حال آدمو جا میاره...گاهی میری تا لی لی بازیهای کودکیت

بخصوص اگه مورد نظر یه کوچولوی دوست داشتنی باشه!

سپیدار سه‌شنبه 30 دی‌ماه سال 1393 ساعت 01:56 ب.ظ

چه لحظات خاصی رو از خودمون دریغ میکنیم وقتی که از کودکان معصوم ، دور و محروم میکنیم خودمان را.و چقدر آن لحظات زیبا کوتاهند و از دست رفتنی

اینها حسرتهای واقعی زندگی اند و ما درگیر مسایل بی اهمیت این دنیا....

جوجه اردک زشت سه‌شنبه 30 دی‌ماه سال 1393 ساعت 03:00 ب.ظ

همین قدر به تکرار رفتن ها خو کرده ایم که از آمدنها جا می مانیم

سلام
پایان بندی دلنشنی داشت

سلام برادر. ممنون از لطف نگاهتان.

مشتاق چهارشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 08:45 ق.ظ

ازعمق جانم گفتید..
چرا قدر ندانستم...
عجیبه..این جمله هرروز بر زبان ما میاید..
چرا لحظات بودن در کنار پدر و مادر را قدر ندانستم..
چرا لحظات کودکی فرزند را قدر ندانستم..
چرا...
وجالب اینجاست که اکثر این لحظاتی که باید قدر بدانی در زمانی است که در اوج گرفتاری و نفهمی!! هستی!!!
درست میگم؟
کاش بفهمند جوونترها این حرفا رو

این صرفا به جوونترها بر نمیگرده استاد عزیز، گاهی بزرگترها هم قدردان لحظه ها و داشته هایشان نیستند!
حضورتان در این سرا را مغتنم میدانم. خوش آمدید.

ر ف ی ق چهارشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 12:28 ب.ظ http://khoneyekhiyali.blogsky.com

چقدر
یادها به یادها می آمیزند و
زمان به زمان
و چقدر چشم اندازها آذرخش وار می گذرند !!
بعد از یک روز ِ کاریِ طولانی !!
در مسیر ِ خانه با مترو !!
دلشوره ی ِجا ماندن از مقصد !!
راستی چقدر خاطره هایمان شبیه هم است !!
سلام بر بانوی ِ مهربانی ها
زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی می رسند
آن قدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت

دلشوره ی جا ماندن از زمان، از مهر، از عشق ، از دوستی هایی از جنس دل! روزهای همه ما از جنس تکرار شده و نگرانی های تمام نشدنی...
سلام رفیق مهربانی های ناب!

فریناز چهارشنبه 8 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 11:55 ق.ظ http://arameshepenhan.blogsky.com

چقدر شما مامان مهربونی هستین

حتما هم وقتی رفتین خونه دستای نیایشو گرفتین


اگه یه روز مامان شدم قول می دم مهربون باشم

تو همیشه مهربونی شادونه گلم.

دانیال شنبه 11 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 01:01 ب.ظ

محض خالی نبودن عریضه

برداشت آزاد

http://www.fardanews.com/files/fa/news/1392/7/2/175325_177.gif

مرسی داداش، خیلی قشنگه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد